Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας  εκλογής των οργάνων του Τ.Ε.Ε., πολλές από τις παρατάξεις δημοσιοποίησαν τις απόψεις τους επί του θέματος, μέσα από τις σελίδες του Ε.Δ.. Οι “δημοκρατικές” παρατάξεις, κατά την άποψη μου, αλλοιώνουν την έννοια της Δημοκρατίας και την αξία της, την οποία  με έμφαση διακηρύττουν. Ισχυρίζονται δε ότι η απόφαση της πλειοψηφίας είναι η έκφραση της δημοκρατίας. Είναι όμως δημοκρατία η χρήση της παραταξιακής πλειοψηφίας για την επίτευξη πλασματικής πλειοψηφίας στη λήψη μίας απόφασης ενός οργάνου;
Π.χ.. Έστω ότι σε μία “Α” έχουν εκλεγεί 50 μέλη με τέσσερεις παρατάξεις, η Α με 17 μέλη, η Β με 13 μέλη, η Γ με 11 και η Δ με 9. Έστω ότι έχομε θέσει σε ψηφοφορία δύο απόψεις την Χ και την Ψ. Οι παραταξιακές διεργασίες οδηγούν στις εξής αποφάσεις με φανερή ψηφοφορία:
 

 

Παράταξη Α Παράταξη Β Παράταξη Γ Παράταξη Δ	17 μέλη 13 μέλη 11 μέλη  9 μέλη	10 υπέρ της Χ   9 υπέρ της Χ   0 υπέρ της Χ   0 υπέρ της Χ	7  υπέρ της Ψ   4  υπέρ της Ψ 11  υπέρ της Ψ   9  υπέρ της Ψ	ψηφίζουν  17 Χ ψηφίζουν  13 Χ	11Ψ    9Ψ
ΣΥΝΟΛΟ	50 μέλη	19 υπέρ της Χ	31 υπέρ της Ψ	Ψηφίζουν 30 Χ	20Ψ

 

 

 

Σύμφωνα με τη “παραταξιακή –  δημοκρατική” άποψη η απόφαση Χ επιλέγεται από το Σώμα ως η πλειοψηφούσα άποψη και μάλιστα με μεγάλη διαφορά 30 υπέρ της άποψης  Χ και 20 υπέρ της άποψης Ψ. Αντιθέτως αν εκφραστεί ελεύθερα η βούληση των μελών του σώματος υπερτερεί και μάλιστα με μεγαλύτερη διαφορά η αντίθετη άποψη. Άρα για τι είδους δημοκρατία ομιλούμε και ποιες δημοκρατικές αποφάσεις θέλομε να υιοθετήσομε;
Η δημοκρατία στα όργανα του Τ.Ε.Ε. πρέπει να στηρίζεται στην ισονομία, ισοτιμία των μελών και να παρέχει τη δυνατότητα να αμύνονται εναντίον των επεμβάσεων των κομμάτων (ιδεολογικά ή πραγματικά) στους τομείς της ατομικής έκφρασης και δραστηριότητας.

Η αξία της δημοκρατίας, είναι η δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος να ολοκληρώνεται σαν προσωπικότητα. Η απουσία της, χαρακτηρίζεται από τον περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης και την προσπάθεια υπακοής σε μία ισοπεδωτική “ομογνωμία”. Το μέλος ενός οργάνου που δεν βιώνει ελεύθερα και δημοκρατικά καταντά αδρανές, απαθές, απών, άχρηστο.
Η πρόταση μου συνάδελφοι είναι: Ψήφος κατά κρίσιν αγαθού ανδρός, χωρίς κατευθυντήριες οδηγίες για να πετύχομε το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα και
Ψήφος απευθείας στα κέντρα λήψεως των αποφάσεων για να μη χάνεται παράπλευρα η ετυμηγορία μας.