Η εξέλιξη της κατωτατοποίησης Πανεπιστημίων-ΤΕΙ, ΤΑΥ τεύχος 85

 

Σε θερινό τμήμα της Βουλής, περίοδο που αξιοποιούν οι κυβερνήσεις επειδή είναι κλειστά τα Πανεπιστήμια αλλά και επειδή μπορούν να ελέγξουν καλύτερα τη στάση των βουλευτών τους, ψηφίστηκε ο νόμος «Ρύθμιση θεμάτων του πανεπιστημιακού και τεχνολογικού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις».
Το ΤΕΕ μας ζήτησε να καλέσουμε τους βουλευτές που μετείχαν στο θερινό τμήμα της Βουλής και στη Δ.Ε. αποφασίστηκε συνάντηση με όλους τους βουλευτές, συνάντηση που πραγματοποιήθηκε με παρουσία του εισηγητή της Ν. Δημοκρατίας Λ. Αυγενάκη, όλως …συμπτωματικά αποφοίτου ΤΕΙ, των Εμμ. Στρατάκη και Βασ. Κεγκέρογλου και εκπροσώπων του Γ. Σκουλά και του Αλ. Αλαβάνου.
Θυμηθήκαμε την αντίστοιχη διαδικασία που είχε γίνει το 2001, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε το νόμο « Διάρθρωση της Ανώτατης εκπαίδευσης και ρύθμιση θεμάτων του τεχνολογικού τομέα αυτής», το νόμο που από τότε καθιέρωσε ότι «η ανώτατη εκπαίδευση αποτελείται από δύο παράλληλους τομείς, τα Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι και ότι αυτά που γνωρίζαμε ως Α.Ε. Ι. θα καλούνται στο εξής «Πανεπιστήμια». Είχαμε και τότε καλέσει τους βουλευτές του νομού στο ΤΕΕ/ΤΑΚ. Από τους βουλευτές της Ανατολικής Κρήτης μόνο ο Μαν. Κεφαλογιάννης καταψήφισε τότε το νόμο, προφανώς για αντιπολιτευτικούς λόγους.
Στις 28/9/2001 το ΤΕΕ/ΤΑΚ με Δελτίο που δημοσιεύτηκε στον τύπο απευθύνθηκε στους βουλευτές του Ν. Ηρακλείου που ψήφισαν θετικά στην ονομαστική ψηφοφορία για το επίμαχο άρθρο 1 του νόμου, Δ. Αποστολάκη, Στ. Ματζαπετάκη, Ι. Κουράκη, Ευαγ. Σχοιναράκη, Εμμ. Στρατάκη και Στ. Βρέντζο, στους βουλευτές του Ν. Λασιθίου Μιχ. Καρχιμάκη και Φ. Ιωαννίδη, και στον κ. Γεώργιο Δεικτάκη, ο οποίος ήταν απών κατά την ψηφοφορία, με τη διατύπωση: «έστω και τώρα, να κάνουν την αυτοκριτική τους, να διαπιστώσουν εάν και κατά πόσον ορθά ψήφισαν, και να αντιληφθούν, ότι η πρόοδος συντελείται μόνο με την ουσιαστική αναβάθμιση του επιπέδου σπουδών και όχι με την ψήφιση νόμων, που έχουν ως αποτέλεσμα την ισοπέδωση και την υποβάθμιση της παιδείας».
Την αυτοκριτική αυτή προφανώς δεν την έκαναν, αντίθετα επέμειναν στη στήριξη αυτής της λογικής και τα επόμενα χρόνια. Ακόμα και σήμερα στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ψήφισαν το νομοσχέδιο για να το καταψηφίσουν εν τέλει στη Βουλή, προφανώς κι αυτοί για αντιπολιτευτικούς λόγους.
Με τον νόμο 2916/01, είχαν μπεί οι βάσεις και για τη σύμπραξη Τμημάτων Τ.Ε.Ι. με Πανεπιστήμια εσωτερικού ή ομοταγή εξωτερικού στη λειτουργία Προγραμμάτων Μεταπτυχιακών Σπουδών (Π.Μ.Σ.). με  τίτλους σπουδών, που χορηγούνται από τα Πανεπιστήμια. Σε εφαρμογή της διάταξης αυτής εκδόθηκε η αρ. 313//2002 (ΦΕΚ Β 411) υπουργική απόφαση από τον Πέτρο Ευθυμίου.
Το 2003 εκδόθηκαν οι πρώτες αποφάσεις για Π.Μ.Σ. με πρόθυμη συνεργασία των Πανεπιστημίων Αθηνών, Ιωαννίνων, Αιγαίου και Ιονίου. Το 2004, η νέα τότε κυβέρνηση που το 2001 είχε καταψηφίσει το Ν. 2916/01 , διεύρυνε την εφαρμογή του με σωρεία αποφάσεων για Π.Μ.Σ., στα οποία συμπράττουν Τμήματα Τ.Ε.Ι. με Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τα επόμενα χρόνια η ιστορία συνεχίστηκε με τη συμμετοχή και άλλων Ιδρυμάτων.
Με το νέο νόμο που ψηφίστηκε τώρα επιχειρήθηκαν «βελτιώσεις» που τελικά δεν πέρασαν, όπως η έκδοση Διαταγμάτων για τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων ΤΕΕ αποκλειστικά από το υπουργείο Παιδείας (άρθρο 18) και «βελτιώσεις» που πέρασαν όπως η συνεργασία Πανεπιστημίων – ΤΕΙ και σε προπτυχιακό επίπεδο (άρθρο 19), η χρηματοδότηση των εργαστηρίων των ΤΕΙ από εκτέλεση ερευνητικών προγραμμάτων, για λογαριασμό τρίτων, (άρθρο 4) ρύθμιση που τα οδηγεί τα ΤΕΙ να εξαρτώνται και να καθορίζονται από τις ανάγκες τις αγοράς και να αναπτύσσουν αθέμιτο ανταγωνισμό στα μελετητικά γραφεία.
Τις τελευταίες μέρες το ΤΕΕ έθεσε δύο ζητήματα που έχουν τεθεί και από τις Πολυτεχνικές Σχολές. Μας ζητήθηκε να στηρίξουμε την προοπτική να αναγνωριστούν από την κυβέρνηση τα πτυχία των Σχολών ως Μάστερ, ενώ λίγες μέρες μετά μας ζητήθηκε να συμβάλουμε σε διάλογο για μια πραγματική ανωτατοποίηση των ΤΕΙ με στόχο να υπάρχει μόνον μία βαθμίδα Μηχανικών με 5ετείς σπουδές.
Επειδή έχουμε επανειλημμένα εξηγήσει ότι η αναγνώριση των πτυχίων ως Μάστερ αντιστρατεύεται την έννοια των ενιαίων 5ετών σπουδών, εντάσσεται στη λογική του 3+2 και οδηγεί σε υποβάθμιση και όχι αναβάθμιση των πτυχίων, θεωρούμε ότι σε τόσο σοβαρά ζητήματα απαιτείται να υπάρχει, αν μη τι άλλο, συνέπεια. Και τέτοια συνέπεια δεν υπάρχει ανάμεσα στα δύο παραπάνω ζητήματα.