Παγκόσμια Μέρα Βιοποικιλότητας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ
Πρεβελάκη & Γρεβενών 712 02 Ηράκλειο Κρήτης
Τηλ.: 2810 – 286854
Fax: 2810-281128
E-mail: teetak@tee.gr
Ιστοσελίδα: www.teetak.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΕΕ/ΤΑΚ 30.5.2008 «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ-προστασία φυσικού περιβάλλοντος»
Η προστασία της βιοποικιλότητας στα δάση και στα φυσικά οκοσυστήματα γενικότερα έχει αποτελέσει αντικείμενο διεθνών συνθηκών, παγκόσμιων συσκέψεων, αλλά και συζητήσεων σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.
Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα Βιοποικιλότητας το ΤΕΕ/ΤΑΚ επισημαίνει ότι η προστασία της βιοποικιλότητας αλλά και του περιβάλλοντος γενικότερα αποτελούν βασικές παραμέτρους που κάθε χώρα οφείλει να εντάξει στην αναπτυξιακή πορεία της.
Η ένταση της αστικοποίησης και η αύξηση των υποδομών, η υπερεκμετάλλευση των φυσικών πόρων, η κλιματική αλλαγή, η κάθε είδους ρύπανση και οι πυρκαγιές είναι μερικές από τις αιτίες που ευθύνονται για την απώλεια της βιοποικιλότητας.
Τα τελευταία 30 χρόνια, ο πλανήτης έχει χάσει πολύτιμα τροπικά δάση έκτασης ίσης με εκείνη της ΕΕ και σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, το 16% των θηλαστικών ανά τον κόσμο κινδυνεύει από αφανισμό.

Στην Ευρώπη το ποσοστό αυτό φθάνει το 42%, ενώ μόνο για το 8% των θηλαστικών διαπιστώνεται αύξηση του πληθυσμού τους. Άλλωστε, η Γηραιά Ήπειρος τον τελευταίο μισό αιώνα έχει απολέσει περισσότερο από το 50% των υγροτόπων και των γεωργικών εκτάσεων που θεωρούνται υψηλής φυσικής αξίας, ενώ ταυτόχρονα έχουν υποβαθμιστεί και πολλά από τα θαλάσσια οικοσυστήματα της- τα τελευταία 15 χρόνια υπολογίζεται ότι τα νερά της Μεσογείου έχουν «εμπλουτιστεί» με 55.000 τόνους πετρελαίου.
Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, «οι αρμόδιοι για τη χάραξη πολιτικής γνωρίζουν καλά το πρόβλημα και το 2002 η Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα (CBD) και τα 190 συμβαλλόμενα μέρη της δεσμεύθηκαν να μειώσουν δραστικά, έως το έτος 2010, την απώλεια βιοποικιλότητας. Η ΕΕ προχώρησε ένα βήμα περισσότερο και δεσμεύτηκε να αναστείλει εντελώς την απώλεια βιοποικιλότητας το 2010. Μέχρι στιγμής, στην ΕΕ έχει συντελεστεί μέτρια πρόοδος, αλλά η υφήλιος χρειάζεται περισσότερες εθνικές και διεθνείς συμμαχίες μεταξύ αρμόδιων για την χάραξη πολιτικής, επιστημόνων, κοινού και επιχειρηματικού κόσμου, για να σταματήσει η απώλεια βιοποικιλότητας. Εξακολουθεί να υπάρχει ανάγκη μεγαλύτερης ευαισθητοποίησης».
Ως επιστημονικός φορέας το ΤΕΕ/ΤΑΚ, σε κάθε ευκαιρία υπογραμμίζει με παρατηρήσεις, παρεμβάσεις αλλά και εκδηλώσεις ότι στον τόπο μας δεν προάγονται και δεν αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά θέματα που αφορούν την περιβαλλοντική διάσταση του χωρικού σχεδιασμού αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Σε ότι αφορά συγκεκριμένα τους υγρότοπους, σε εκδήλωση που διοργανώθηκε σε συνεργασία με την WWF, αποδείχτηκε ότι ένα από τα βασικά εργαλεία για την προστασία των υγροτόπων στην Ελλάδα, όπως είναι ο εντοπισμός, η απογραφή και η εκτίμηση της οικολογικής κατάστασης τους, τέθηκε σε λειτουργία μόλις πριν από λίγα χρόνια (2004), και μάλιστα με πρωτοβουλία της WWF και όχι του κράτους, ενώ για την Κρήτη η προσπάθεια αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ενδεικτικά και σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα, από τους 700 υγροτόπους του Αιγαίου που έχουν καταγραφεί από τη WWF, μόνο 2 (!) έχουν κάποιας μορφής περιβαλλοντική διαχείριση, ενώ οι περισσότεροι ρυπαίνονται έντονα και συρρικνώνονται καθημερινά κυρίως λόγω εκχερσώσεων, μπαζωμάτων και δόμησης.

Το Τμήμα μας και σε παρατηρήσεις του επί του Γενικού Χωροταξικού πλαισίου έχει επισημάνει ότι: από τις περιοχές NATURA της Κρήτης που περιλαμβάνονται στον εθνικό κατάλογο, έχει συσταθεί μόνο ένας φορέας διαχείρισης, αυτός του Εθνικού Δρυμού Σαμαριάς, ενώ εκκρεμεί η σύσταση φορέων για όλες τις άλλες περιοχές. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με το ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένες δεσμεύσεις από την κεντρική διοίκηση της χώρας για θέματα όπως: η αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η διαχείριση απορριμμάτων, η προστασία γης υψηλής παραγωγικότητας, η μεγιστοποίηση της προσπάθειας για προαγωγή των ανανεώσιμων έναντι των συμβατικών μορφών ενέργειας αλλά και η πολιτική του τοπίου αφήνουν εκτεθειμένες τις περιοχές, που κατά κύριο λόγο αποτελούν τόπους συγκέντρωσης ειδών της χλωρίδας και της πανίδας, που χρήζουν προστασίας.

Επίσης θέλουμε να τονίσουμε:
Σε όλες τις αναφορές σε τομεακές πολιτικές (νησιωτική πολιτική, πολιτική προστασίας τοπίου, πολιτική παραγωγικών τομέων, κ.ά) η ανάπτυξη να γίνεται στο πλαίσιο της φέρουσας ικανότητας του τόπου και με σεβασμό στην κλίμακα του και τη δυναμική αναπαραγωγής του φυσικού περιβάλλοντος.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να δοθεί στην τάση συγκέντρωσης όλων των δραστηριοτήτων στις ακτές που αποτελούν άλλο ένα ακόμη τόπο υψηλού κινδύνου για τη βιοποικιλότητα και γι αυτό απαιτείται ο προσεκτικός σχεδιασμός τους μέσα από τα ΓΠΣ-ΣΧΟΟΑΠ.

Επίσης, τονίζουμε την ανάγκη ύπαρξης συντονιστικού οργάνου, επιτελικής επιτροπής ανάλυσης των αιτίων των πυρκαγιών, εξαγωγής συμπερασμάτων, αναδιάρθρωσης των αρμοδιοτήτων όλων των εμπλεκομένων φορέων, δημιουργίας συνείδησης προστασίας σε όλους τους κατοίκους, ρήξης στον επαναλαμβανόμενο κύκλο καταστροφής.

Επιπλέον, προτείνουμε την άμεση υιοθέτηση, ένταξη στο ελληνικό δίκαιο και ενεργοποίηση της πρόσφατης οδηγίας της ΕΕ που αναφέρεται στην αντιπλημμυρική προστασία και προβλέπει έναν επαναλαμβανόμενο εξαετή κύκλο καταγραφής των περιοχών που είναι σε δυνητικό κίνδυνο, χαρτογράφησης, μελέτης και λήψης μέτρων.

Όλα τα παραπάνω θα αποτελέσουν ασπίδα προστασίας για το περιβάλλον άρα και για την βιοποικιλότητα κάθε τόπου χωριστά, Το μέλλον μας εξαρτάται εν μέρει από την επιβίωση πολιτισμών, συχνά άγνωστων σε εμάς, μα πολύ σημαντικών για τη προστασία της βιοποικιλότητας των καλλιεργειών, που είναι και η βάση για τη μελλοντική διατροφή όλου του κόσμου. Ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε και να δράσουμε σοβαρά για τη σωτηρία του πλανήτη μας, άρα πολύ απλά της ίδιας μας της ζωής και της ζωής των παιδιών μας. Ας γίνει η σωτηρία του πλανήτη καθημερινή μας ενασχόληση αποτελώντας παράδειγμα προς μίμηση από όλους.